از رسول‏اللّه (ص) شنيدم كه فرمود: «بر دين خدا گريه نكنيد اگر متولّيانش اهل بودند، و آنگاه كه نااهلان برآن حكم راندند، برايش بگرييد.»

جالب است كه اين حديث را حاكم و ذهبى هر دو صحيح مى‏دانند!

از اين رخداد تاريخى به‏خوبى روشن مى‏شود كه ريشه اين تفكّر از بنى‏اميه و به خصوص مروان بن حكم؛ همان طرد شده رسول‏اللّه (ص) است. مستدرك حاكم، ج 4، ص 560

آيا مس قبر شريف پيامبر (ص) و تبرّك به آن و برداشتن از تربت شريف مشروع است؟ و آيا در منابع معتبر اهل سنّت نقل شده است كه كسى از صحابه و تابعين دس‏

آرى، فاطمه زهرا (س) از تربت قبر پيامبر (ص) برداشت و بر چشمانش گذاشت و چند بيت شعر سرود. ارشاد السارى، ج 3، ص 352.

2- ابو ايّوب انصارى صورت خود را روى قبر شريف پيامبر (ص) گذاشت. مستدرك حاكم، ج 4، ص 560- وفاء الوفا، ج 4، ص 1404.

3- بلال حبشى خود را روى قبر شريف پيامبر (ص) انداخت و بدن خود را به قبر مى‏ساييد؛ «فَجَعَلَ يَبْكي عِندَهُ وَ يُمَرِّغُ عَلَيهِ». سير اعلام النبلاء، ج 1، ص 358؛ اسدالغابه، ج 1، ص 208.

4- عبداللّه بن عمر دست خود را روى قبر شريف مى‏گذاشت. شرح الشفاء، ج 2، ص 199.

5- ابن منكدر- تابعى- صورت خود را روى قبر پيامبر (ص) مى‏گذاشت و مى‏گفت: هر زمان مشكل و يا فراموشى و لكنت زبان برايم پيش مى‏آيد، از قبر پيامبر (ص) شفاء و يارى مى‏طلبم. سير اعلام النبلاء، ج 3، ص 213

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: